ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΜΠΛΟΚ

Τρίτη 29 Απριλίου 2014

Capra aegagrus creticus αγριοκάτσικο στην Πάρνηθα

Πάρνηθα 13/06/2012

Φυσικά δεν είχε αγριοκάτσικα η Πάρνηθα. Απέκτησε μετά την δεκαετία του 1990, όταν μια σφοδρή χιονόπτωση έριξε τμήμα της περίφραξης του εκτροφείου θηραμάτων, στο οποίο υπήρχαν και κρητικά αγριοκάτσικα. Τα ζώα αυτά απέδρασαν και από τότε εγκαταστάθηκαν με επιτυχία γύρω από την κορφή Κυρά.

Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

Cecropis daurica (Hirundo daurica) Μιλτοχελίδονο

Γραμματικό 23/04/2014 Αττική

Plegadis falcinellus Χαλκόκοτα

Σχινιάς 23/04/2014

Η Πλεγάς η δρεπανίς ή νεοελληνιστί Πλεγάδα η δρεπανίδα (Plegadis falcinellus) στην Ελλάδα είναι σπάνιος και τοπικός καλοκαιρινός επισκέπτης με ευρύτερη κατανομή κατά τη μετανάστευση. Τα δύο ονόματα, ελληνικό και νεολατινικό, στην επιστημονική ονομασία ταυτίζονται και έχουν σχέση με το δρεπανοειδές σχήμα του ράμφους. 
Ανάλογα με την περιοχή, έχουν καταγραφεί τα λαϊκά ονόματα: καλογέρι, καλόγρια, μαυροτούρλι, τουρλίδα, χρυσόκοτα. Το όνομα «χαλκόκοτα» δεν είναι σίγουρο ότι είναι λαϊκό. Το εισήγαγε ο καθηγητής Κανέλης και το επέβαλε η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία (ΕΟΕ).
Η χαλκόκοτα στην Ελλάδα είναι σπάνιος και τοπικός καλοκαιρινός επισκέπτης. Βρέθηκε να φωλιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1960 και μέχρι το 1973 υπήρχαν στη χώρα μας 6 αποικίες με συνολικό πληθυσμό 1.100-1.500 ζευγάρiα. Από τότε το είδος υπέστη δραματική μείωση. Σύμφωνα με μία καταγραφή του 2003, βρέθηκε να αναπαράγεται σε 5 αποικίες, στον Αμβρακικό Κόλπο (βάλτος Ροδιάς), στις εκβολές Καλαμά, στο Δέλτα Αξιού, στις εκβολές Γαλλικού και στην λίμνη Κερκίνη, με συνολικό πληθυσμό 95-115 ζευγάρια. Το μεγαλύτερο μέρος του αναπαραγόμενου πληθυσμού στην Ελλάδα βρίσκεται στο βάλτο Ροδιάς του Αμβρακικού Κόλπου (50-60 ζευγάρια).
Η χαλκόκοτα ζει σε υγρότοπους γλυκών νερών και σε δέλτα ποταμών. Τρέφεται κυρίως με ασπόνδυλα, που ψάχνει σε αβαθείς βάλτους γλυκών νερών και υγρολίβαδα. Περιλαμβάνεται στο Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας (2009).
Επιστημονικό όνομα: Plegadis falcinellus (Linnaeus, 1766)
Ετυμολογία:
Plegadis < (αρχ.) πλεγάς, πλεγάδος (δρεπάνι) ==> αναφορά στο σχήμα τους ράμφους.
falcinellus < falx, γεν. falcis (& falcicula) δρεπάνι, κλαδευτήρι ==> αναφορά στο σχήμα τους ράμφους.
Χαλκόκοτα < χαλκός + κότα (αρχ. κόττος) ==> αναφέρεται στον χρωματισμό του πτερώματος.


Σχινιάς 04/04/2013

Τρίτη 15 Απριλίου 2014

Jordanita globulariae


Πάρνηθα 08/05/2011

Η πεταλούδα Jordanita globulariae έχει ευρεία εξάπλωση στην Ευρώπη, από τη Δυτική Ισπανία και την Κεντρική Ευρώπη μέχρι τα Ουράλια και τη Μικρά Ασία. Οι προνύμφες της τρέφονται με φυτά της Γκλομπουλάριας, από την οποία και ονομάστηκε. Προτιμούν επίσης Κενταύριες και γαϊδουράγκαθα. Στην φωτογραφία μια Jordanita globulariae προσπαθεί να τραφεί από μία ορχιδέα «Ανακαμπτις πυραμιδοειδής» (Anacamptis pyramidalis), η οποία όμως δεν έχει νέκταρ αλλά μόνο νεκταρικό σωλήνα για να ξεγελάει τις πεταλούδες να βάζουν την προβοσκίδα τους μέσα κι έτσι να επικονιάζεται.

Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Lanius senator Κοκκινοκεφαλάς

Σχινιάς 09/04/2014

Μακελλάρης ο συγκλητικός (Lanius senator, Linnaeus, 1758).
Μεταναστευτικό πτηνό. Διαχειμάζει στην Κεντρική Αφρική. Αναπαράγεται το καλοκαίρι στην Νότια Ευρώπη (και στην Ελλάδα). Δεινός κυνηγός, τρέφεται με μεγάλα έντομα.
Ετυμολογία:
Lanius (λατιν.)    = χασάπης, κρεουργός, μακελλάρης ==> αναφορά στη συνήθεια του πουλιού να καρφώνει τα θηράματά του σε αιχμηρά αντικείμενα για να τα φάει αργότερα
senator (λατιν.) = γηραιός και αργότερα ο συγκλητικός ==> αναφορά στο κόκκινο ιμάτιο των συγκλητικών που συνδέεται με το κόκκινο χρώμα της κεφαλής του πουλιού.
Ονομασία κατά την Ορνιθολογική: κοκκινοκεφαλάς.
Λαϊκά ονόματα: αετομαχολιάριζα, αετομάχος, αητομάχος, ακριδομάχος, βαροκέφαλος, δαγκανάς, δαγκανιάρης, δαγκανιόρι, δαγκανούρα, δάγκας, δαγκόλιαρος, δάγκος, κεφαλάς, κέφαλος, κοκκινόδαγκος, λιάριζα, λιάρος, μαυρομμάτης, μπουνούκι, παρδαλόδαγκος, πελίστερος, πλουμίδης, τρυγονολιάριζα, τσακτσιάς, τσαρουχάρης, τσαρουχοπάτης.


Τρίτη 8 Απριλίου 2014

Limosa limosa λιμόζα

Σχινιάς 25/02/2012

Οι λιμόζες είναι περαστικά πουλιά στην Ελλάδα. Σχεδόν πάντα είναι τα πρώτα πουλιά που παρατηρούνται να φτάνουν από την Αφρική κατά την ανοιξιάτικη μετανάστευση. Η εαρινή έλευση διαρκεί από τα τέλη Φεβρουαρίου μέχρι τον Μάρτιο. Το φθινοπωρινό πέρασμα γίνεται τον Αύγουστο. Στην Ελλάδα την συναντάμε σε υγρότοπους και συχνά σε πλημμυρισμένους ορυζώνες. Αναπαράγεται στις κεντρικές και βόρειες περιοχές της Ευρασίας σε υγρά λιβάδια και έλη.
Επιστημονικό όνομα: Limosa limosa.
Όνομα κατά ΕΟΕ: (Ευρωπαϊκή) Λιμόζα.
Λαϊκά ονόματα: λασποπούλι, οχθοτούρλι, χιβάδι.
Ετυμολογία:
Limosa (λατιν.) < limus τέλμα, λάσπη = τελματώδης, βαλτώδης, λασπώδης ==> από τους βιότοπους που προτιμά.


Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Pieris rapae

Τουρκοβούνια (Γαλάτσι) 25/10/2007

Η Pieris rapae L. 1758 (θα τη μεταφράζαμε «Πιερίς του λάχανου» ή «Πιερίς - λάχανο) έχει ευρεία εξάπλωση στην Ευρώπη, Ασία και Βόρεια Αφρική. Έχει εξαπλωθεί, μάλλον από ανθρωπογενή επίδραση, στις ΗΠΑ από το 1860 και στην Αυστραλία από το 1929. Οι προνύμφες της τρέφονται από φυτά της οικογένειας των Σταυρανθών (Cruciferae ή Brassicaceae), όπως είναι τα καλλιεργούμενα λάχανα, μπρόκολα, αλλά και οι ρόκες, οι βρούβες, τα σινάπια, κ.ά