Αθήνα 06/01/2014
Ο «Ερίθακος ο κοκιννούλης» εξαπλώνεται στην Ευρασία, από την ακτή του Ατλαντικού μέχρι την Δ. Σιβηρία και στην Β. Αφρική από το Μαρόκο έως την Αίγυπτο.
Το όνομα «κοκκινολαίμης» που χρησιμοποιιύμε έχει επιβληθεί από τον καθηγητή Α. Κανέλλη και την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία (ΕΟΕ), ακολουθώντας την αγγλική ονομασία, αν και το χρώμα στο λαιμό και το στήθος του είναι πορτοκαλί. Ανάλογα την περιοχή, λαϊκά ονόματα που έχουν καταγραφεί είναι:
γιαννάκης, γιαννάκι, γιαννακός, γιαννακούδι, γιαννακουράκι, γιαννάκουρας, γιαννακούρι, γιαννάς, γιάννης, γιαννί, γιαννούδι, γύφτος, γύφταλος, γυφτούλα, καλογιάννης, καλογιάννος, κοκκινογκούσης, κοκκινόρι (Τήνος), κοκκινοστήθης, κοκκινοστήθι, κοκκινοτραχηλίτσα (Καρδίτσα), κομπογιάννης, μπαντουγιάννης, πύρουλας, ρούβελας, ρουβέλι, τσιγκογιάννης (Λάρισα), τσιμπογιάννης, τσιμπουρογιάννης, τσίπιρας, τσιπουργιαννάκι, τσιπουργιάννης, τσιπουργιάννης (Αίγινα), τσιρογιάννης, γιαννακάκι (Χανιά).
Στην Ελλάδα, ο κοκκινολαίμης είναι τόσο επιδημητικό είδος όσο και χειμερινός επισκέπτης από την κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Η διατροφή του αποτελείται κυρίως από χερσαία ασπόνδυλα, έντομα, προνύμφες σκαθαριών. Το φθινόπωρο και τον χειμώνα, συμπληρώνει την δίαιτά του με φυτική τροφή. Δεν φοβάται τους ανθρώπους και τον χειμώνα εισχωρεί στις πόλεις.
Επιστημονική ονομασία: Erithacus rubecula, Linnaeus, 1758.
Ετυμολογία:
Erithacus < ερίθακος, πτηνό που αναφέρεται από τον Αριστοτέλη.
rubecula (λατιν.) > υποκοριστικό του ruber (ερυθρός, κόκκινος) = κοκκινούλης.
«έστι δ' ο μεν ερίθακος χειμερινόν, οι δε φοινίκουροι θερινοί...» (Αριστοτέλης)
Πάρνηθα 18/05/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου