Circus aeruginosus καλαμόκιρκος

Σχινιάς 09/.04/2014

Ο Κίρκος ο χαλκόχρωμος είναι χειμερινός επισκέπτης στην Ελλάδα. Παλαιότερα, όταν οι υγρόροποι ήταν πολλοί περισσότεροι είχε ευρεία κατανομή στην χώρα μας. Σήμερα ένας μικρός πληθυσμός, 50-80 ζευγάρια, αναπαράγεται στην Μακεδονία, την Θράκη, τον Αμβρακικό και την Λήμνο.
Το όνομα «κίρκος» είναι αρχαίο ελληνικό. Επειδή οι αρχαίοι συγγραφείς δεν επινοούσαν ονόματα, φαίνεται ότι αυτό ήταν και το λαϊκό αρχαίο όνομα, το οποίο πιθανώς να σχετίζεται από το γεγονός ότι ο κίρκος κάνει κύκλους στον αέρα σκανάροντας τον χώρο για να βρει τροφή. Κίρκος ήταν και μια λέξη για το κυκλικό σχήμα.
Γράφει ο Αριστοτέλης: «Των δε ιεράκων κράτιστος μεν ο τριόρχης, δεύτερος δ' ο αισάλων, τρίτος ο κίρκος - κίρκος, γαμψώνυχος γαρ ων και ωμοφάγος επιτίθεται και έλκη ποιεί κόπτων.»
Ο κίρκος τρέφεται με μικρά θηλαστικά και πουλιά (υδρόβια και μικρόπουλα). Ζει σε υγρότοπους με καλαμιώνες ή άλλη παρόμοια υδρόφιλη βλάστηση, όπου και φωλιάζει στο έδαφος. Περιλαμβάνεται στο Κόκκινο Βιβλίο των Ζώων της Ελλάδας με τον χαρακτηρισμό Τρωτό (VU).
Επιστημονική ονομασία: Circus aeruginosus, Linnaeus 1758-  Κίρκος ο χαλκόχρωμος.
Λαϊκά ονόματα: λιμνογέρακο, λιμνοκιρκινέζι.
Τεχνητό όνομα: καλαμόκιρκος (από τον βιότοπο που ζει)
Ετυμολογία:
Circus > κίρκος (και κρίκος στην αττική διάλεκτο), το πτηνό αλλά και δακτύλιος, κύκλος = Κίρκος
aeruginosus (λατιν.) = σκουριασμένος χαλκός, χαλκόχρωμος

Σχινιάς 09/.04/2014