ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΜΠΛΟΚ

Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

Podiceps cristatus σκουφοβουτηχτάρι

Κερκίνη 06/06/2010

Οπισθόποδος ο λοφιοφόρος (Podiceps cristatus).
Ο καθηγητής Α. Κανέλλης του έδωσε το τεχνητό όνομα «σκουφοβουτηχτάρα» και η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία το διόρθωσε σε... «σκουφοβουτηχτάρι»  Και οι δύο άλλαξαν το λοφίο του σε... σκούφο.
Δεινός κολυμβητής και καταδύτης, τρέφεται με μικρά ψάρια, καραβίδες και γαρίδες αλλά περιστασιακά με έντομα και προνύμφες αμφιβίων.
Στην Ελλάδα αναπαράγεται το καλοκαίρι στους υγρότοπους της Βόρειας Ελλάδας. Πριν ζευγαρώσουν τα πουλιά αυτά κάνουν διάφορες τελετουργικές κινήσεις κολυμπώντας.
Επιστημονικό όνομα: Podiceps cristatus (Linnaeus, 1758), Οπισθόποδος ο λοφιοφόρος. (==> στην κάτω εικόνα από το Διαδίκτυο φαίνεται η θέση των ποδιών)

Λαϊκά ονόματα: βουτακάρι, βουτακίρι (Κρήτη), καραπαπί (Σαντορίνη), καραπατάικο (Κυκλάδες), καραπατάκι, κωλοβούτι, πυγοσκελίδα, τσούλι.
Τεχνητό όνομα: σκουφοβουτηχτάρι
Ετυμολογία:
Podiceps < podex, podicis (γλουτός, κώλος, τα οπίσθια) ==> αναφέρεται στην τοποθέτηση των ποδιών προς το πίσω μέρος του σώματος = Πυγόπους (πυγή = οπίσθια + πους, ποδός), οπισθόποδος.
cristatus < crista λοφίο = λοφιοφόρος.




Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

Cotylorhiza tuberculata Μέδουσα

Πόρτο Κουφό - Χαλκιδική 26/09/2009 Porto Koufo - Chalkidiki
photo (c) Vassilis Koulouberis Βασίλης Κουλουμπέρης

Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

Spermophilus citellus λαγόγυρος

Κοζάνη 1987 Kozani
photo (c) Zissis Antonopoulos Ζήσης Αντωνόπουλος

Η Ελλάδα (μαζί με την τουρκική Θράκη) αποτελεί το νοτιότερο άκρο εξάπλωσης του λαγόγυρου στον ευρωπαϊκό χώρο (Krystufek 1999). Πιο συγκεκριμένα, στην Ελλάδα το είδος βρίσκεται σε τρεις διακριτές περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης: (α) στη Δ. Μακεδονία, σε περιοχές της Κοζάνης και των Γιαννιτσών, (β) στην Κ. Μακεδονία, στις περιοχές της κοιλάδας του Αξιού, στον Γαλλικό, τον Χορτιάτη, τη Θέρμη, την Πυλαία και περιοχή των Σερρών, και (γ) στη Θράκη, σε περιοχές της Αλεξανδρούπολης, στο Δέλτα Έβρου, και σε μεμονωμένες περιοχές του Β-ΒΑ Έβρου (Χατζησαράντος et al. 1962, Ondrias 1966, Όντριας 1966, Φραγγεδάκη-Τσώλη 1977, Fraguedakis-Tsolis & Ondrias 1985). Έτσι η έκταση εξάπλωσης του είδους εκτιμάται περίπου σε 4.320 τ.χλμ, ενώ η έκταση κατοικίας του περίπου σε 2.650 τ.χλμ. 

Το ακριβές μέγεθος του πληθυσμού του είδους στην Ελλάδα δεν είναι γνωστό, αφού δεν έχει γίνει συστηματική έμμεση ή άμεση καταμέτρησή του και συνεπώς δεν υπάρχουν σαφή επιστημονικά στοιχεία. Ένας αισιόδοξος υπολογισμός, μέσω γνωστών μετρηθεισών πυκνοτήτων και καταλληλότητας ενδιαιτήματος, θα έφερνε τον πληθυσμό στο ύψος των περίπου 50.000 ατόμων. Πάντως, αυτό το μέγεθος απειλείται από μια τάση συστηματικής μείωσης, η οποία φαίνεται να είναι πιο έντονη τα τελευταία χρόνια.


Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

Tursiops truncatus ρινοδέλφινο

Νάξος - Ηρακλειά 01/07/2009 Naxos - Iraklia
photo (c) Yiannis Gavalas Γιάννης Γαβαλάς

Στην Ελλάδα συναντάται σε όλες τις παράκτιες περιοχές, στενά και κόλπους, καθώς και γύρω και ανάμεσα από νησιά στο Ιόνιο πέλαγος και από το Θρακικό έως το Λυβικό πέλαγος. Ένας απομονωμένος υποπληθυσμός 148 ρινοδέλφινων υπάρχει στον Αμβρακικό κόλπο (Frantzis 2007). Δεν υπάρχει ποσοτική εκτίμηση του υποπληθυσμού ρινοδέλφινων της Ελλάδας, αλλά μόνο συμπερασματικές, πρόχειρες εκτιμήσεις, βασισμένες στην κρίση ερευνητών. Βάσει αυτών, ο υποπληθυσμός της Ελλάδας θα μπορούσε θεωρητικά να αριθμεί από ένα ελάχιστο δυνατό αριθμό 3.800 ατόμων έως το μέγιστο πιθανό αριθμό των 9.000 ατόμων (ΕΙΟΝΕΤ 2008). Στην Ελλάδα ζει περίπου το 1,5% του παγκόσμιου πληθυσμού των ρινοδέλφινων.

Πηγή: «Το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας», 2009, Ελληνική Ζωολογική Εταιρεία

Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

Muraena helena

Κύθνος 30/05/2009 Kythnos
photo (c) Vassilis Koulouberis Βα
σίλης Κουλουμπέρης

Η σμέρνα δεν είναι όσο επικίνδυνη νομίζουμε, αρκεί να μη μας δαγκώσει όταν νιώσει ότι απειλείται. Αλλωστε έχει και πολύ ωραίο επιστημονικό όνομα: Μύραινα η ελένη (Muraena helena).

Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Μέδουσα

Χαλκιδική 26/09/2009 Chalkidiki
photo (c) Vassilis Koulouberis Βασίλης Κουλουμπέρης


Οι μέδουσες συγγενεύουν με τα κοράλια, αφού στον βιολογικό της κύκλο περιλαμβάνεται και το στάδιο του πολύποδα. Είναι αρχέγονο είδος και εμφανίστηκε πριν τα ψάρια. Έχουν βρεθεί απολιθώματα μέδουσας ηλικίας 600 εκατομμυρίων ετών. Έχουν καταγραφεί 200 είδη μέδουσας και 9.000 οργανισμοί που σχετίζονται μ' αυτήν.